>p>فرمت فایل: ورد - Word  

( -- قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 25
مقدمه: مكانيزه كردن برداشت غلات، هدف ديرينه كشاورزان بوده است. بريدن و كوبيدن دانه هاي ريز با روش هاي دستي، كاري بسيار پرزحمت بوده است. قبل از ثبت تاريخ، بشر آموخته بود چگونه از وسايل و گرداندن دام، به منظور افزايش برداشت محصول غلات دانه ريز استفاده نمايد. آثاري از به كار بردن يك ارابه دروكن چرخ دار، در سرزمين باستاني گال (فرانسه و بلژيك امروزي) پيدا شده است. تاريخ استفاده از ماشين هاي دروكن اسبي و خرمن كوب هاي ثابت به اوايل سال هاي 1800 ميلادي مي رسد. كمباين هاي اوليه، ماشين هاي بردارنده، خرمن كوبي بودند كه به وسيله گروه هايي از اسب يا قاطر در سرتاسر مزرعه كشيده مي شدند. بعضي از اين ماشين ها، تنها به عنوان خرمن كوب شناخته شده بودند. زيرا محصول غله ابتدا چيده مي شد و سپس براي كوبيده شدن و جدا شدن دانه از كلش، به پاي خرمن كوب برده مي شد، اولين خرمن كوب تميزكن در ايالات متحده آمريكا، در سال 1384 ميلادي به ثبت رسيد و به بازار عرضه شد و بعداً خرمن كوب به وسيله موتور بخار يا تراكتور و از طريق يك تسمه تخت محرك به حركت درآمد. شروع واقعي استفاده از كمباين به منظور برداشت و كوبيدن و تميز كردن محصول، زماني بود كه اندرو و اي مور و ديگران از اهالي ميشيگان امتياز ساخت ماشين بردارنده- خرمن كوب كه به وسيله موتورهاي بخار كار مي كردند، ساخته شدند. اين ماشين ها براي چيدن، كوبيدن و تميز كردن محصول به گروهي كارگر نياز داشتند. عملياتي كه در كمباين هاي جديد كه به وسيله ي يك نفر انجام مي گيرد. نام كمباين (بعضي توأم يا با هم) موقعي به وجود آمد كه عمليات چيدن محصول (برداشت) و خرمن كوبي، كه بعداً عمل تميزكردن هم به آن اضافه شد، در يك ماشين كامل و واحد انجام گرفت. كمباين هاي امروزي، ماشين هايي هستند كه در شرايط

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »