( -- قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 21
محبت به خداوند محبت يعنى دوست داشتن چيزى يا كسى دوستى با گرايش، كوشش و جذب شدن شناخته مىشود. حالت محبت هر گاه در انسانى پديد آيد آن كس به محبوب خود مايل مىشود و براى رسيدن به محبوب مىكوشد و به آن مجذوب مىشود. محبت در حقيقت دوست داشتن كمال و بيزارى از نقص است. هم موجودات ناقص ذیشعور و هم موجود كامل حقيقى دوستدار كمال و بيزار از نقص هستند. يعنى هم خداوند محب است و هم انسانها خداوند محبوب هم هست چون كمال مطلق است پس برترين محبوب و در حقيقت محبوب واقعى خداست. با توجه به اين مطالب مىتوان محبت را به دو گونه تقسيم كرد و احكام مختص و مشترك هر يك از آنها را بيان نمود: محبت يا محبت موجود ناقص و فقير به كمال است و يا محبت موجود كامل و غنى به كمال در هر صورت، محبوب، كمال است. عوامل محبت: محبت رابطهاى است ميان محب و محبوب. وقتى محب به محبوب معرفت يابد چون در او كمالى مشاهده مىكند به او محبت مىيابد. بنابراين يكى از عوامل اصلى در واقع شرط لازم پديد آمدن محبت معرفت است. محبت انسان به كمال ريشه در معرفت او به خويشتن دارد. هر انسانى نسبت به خود علم حضورى دارد و همزمان وجود خود كه رتبهاى از كمال است و فقر خود را درك مىكند پس به خود محبت دارد؛ چرا كه خود را واجد رتبهاى از كمال مىشناسد و به كمالاتى كه در انتظار اوست محبت دارد چرا كه از فقر خود آگاه و از آن بيزار است. محبت انسان به خود، او را وامىدارد كه به سوى كمال حركت كند و نقص را از خود بزدايد هر چيز كه محبوب انسان واقع مىشود از آن روست كه انسان كمالى را در آن مى
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 6,300 تومان