>p>فرمت فایل: ورد - Word 
( -- قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 3
نگاه کلی وقتی در مورد یک حلال خوب بحث می‌شود، اولین گزینه‌ای که به ذهن می‌رسد آب میباشد. آب با اینکه یکی از پُرکاربردترین حلالها میباشد، اما باید در نظر داشت که آب مقادیر قابل توجهی از مواد فلزی یا درشت مولکولها را در خود حل نمی‌کند. تعداد نسبتا کمی از مواد مولکولی در آب حل می‌شوند (یعنی مواد مولکولی که قطبی باشند یا با آب ، پیوند هیدروژنی تشکیل دهند). تنها جامدات یونی را می‌توان مواد محلول در آب تلقی کرد. اما با این همه آب یک حلال بسیار مهم ، ارزان ، قابل دسترس و پُر استفاده میباشد. موضوع مطرح شده در این بحث فرایندی است که طبق آن چگونگی انحلال مواد قابل حل در آب توضیح داده می‌شود. تاثیر متقابل مولکولهای آب و ماده حل شدنی ماهیت تاثیر متقابل بین مولکولهای آب و یونها در محلولهای آبی موضوعی مهم و قابل مطالعه میباشد. یونهای منفی در محلولهای آبی بر اثر نیروهای جاذبه بین مولکولهای دو قطبی و یونها یا در صورت امکان بر اثر پیوند هیروژنی ، هیدراته می‌شوند. تشکیل پیوند هیدروژنی بین یک یون مثبت و آب در صورتی امکان‌پذیر است که یون مثبت شامل اتمهای هیدروژن باشد. (/) نیروهای جاذبه بین مولکولهای آب و اغلب کاتیونهای فلزی قوی میباشد. اغلب کاتیونهای فلزی با عده‌ای معین از مولکولهای آب هیدراته می‌شوند. هیدراته شدن (آبپوشی) ، انحلال پذیری ترکیبات یونی را در آب افزایش می‌دهد. بیشتر کاتیونها با شش مولکول آب و برخی با چهار مولکول آب هیدراته می‌شوند. و مولکولهای آب به صورت خوشه‌ای از طرف سر منفی (اکسیژن) ، کاتیونها را احاطه می‌کنند. فرایند انحلال هنگامی که ماده حل شونده در حلالی حل می‌شود، انرژی جذب شده آزاد می‌شود. مقدار واقعی این انرژی به ازای هر مول ماده حل شونده ، به غلظت محلول ایجاد شده بستگی دارد. گرمایی که به هنگام تهیه یک محلول جذب می‌شود، تفاضل انرژی لازم برای تفکیک برخی پیوندهای شیمیایی یا نیروهای جاذبه بین
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 2,000 تومان
